On the road - Reisverslag uit Coffs Harbour, Australië van Evelien Buuren - WaarBenJij.nu On the road - Reisverslag uit Coffs Harbour, Australië van Evelien Buuren - WaarBenJij.nu

On the road

Door: Evelien

Blijf op de hoogte en volg Evelien

25 Januari 2014 | Australië, Coffs Harbour

Hoi everybody,

De plannen zijn gewijzigd en big time! Net nadat ik jullie via een blog op de hoogte had gebracht van mijn plannen om naar de Blue Mountains te gaan voor een paar dagen en dan door te trekken kreeg ik een heel mooi aanbod: om met 2 Engelsen en 4 Duitsers in een busje een roadtrip te doen op de Great Ocean Road. Even twijfelde ik, want hiervoor moest ik terug naar Melbourne en bovendien had ik al een 1-daagse tour gedaan op de Great Ocean Road. Uiteindelijk heb ik besloten om toch te gaan en dat was een onwijs goede keuze.

Dus boekten we een reisje naar Melbourne; sommigen een vlucht, anderen de bus. Weer eentje boekte een bus Melbourne - Sydney waardoor alles in de soep liep. De goede bussen zaten vol en hierdoor moesten we 2 dagen wachten tot we allemaal eindelijk in Melbourne waren, waardoor we konden beginnen met onze trip! Toen we er eenmaal waren was iedereen enthousiast bij de aanblik van ons busje. Aangezien 1 van de Engelsen had afgezegd waren we met z'n zessen, wat een erg fijn aantal is! Er was maar 1 iemand 21, een van de Duitsers, Felix, dus was hij de enige die mocht rijden in een gehuurde auto.

De eerste dag maakten we enorm veel kilometers en stopten we vaak bij een mooi strand of een uitkijkpunt. Gedurende de dag kreeg de jongen, Robin, die toevallig ook de bus verkeerd had geboekt rare voeten. Ze waren helemaal opgezwollen en omdat ze er zo belachelijk uitzagen noemden wij ze 'Hobbitvoeten'.
Door de extreme hitte overal was er een Total Fire Ban en mochten we dus niet barbecuen ergens op het strand. We kochten dus maar een armoedig maaltje bij de supermarkt die we niet konden opwarmen. (Koude spaghetti uit blik is dus niet aan te raden!!) Daarna moesten we nog een slaapplek vinden. Van tevoren was ons verteld dat er oooveral gratis campings waren, "gewoon ff googlen". Maar die waren er dus niet, en gegoogled heb ik! En omdat er bij elk strand een bordje hing waar duidelijk op stond dat je daar niet gedurende de nacht mocht blijven raakten we even in paniek. Als arme backpackers wilden we geen 25 dollar betalen voor een camping! Uiteindelijk vonden we een afgelegen plekje om onze bus te parkeren en daar brachten we onze eerste nacht dus door in onze auto.

De volgende dag waren we erg bezorgd om Robin's voeten. Ze waren niet normaal groot en hij kon niet meer lopen. We zijn dus even langs het ziekenhuis geweest. Daar werd hem verteld dat het een infectie was en dat hij antibiotica en aspirine nodig had. Nadat we deze hadden aangeschaft gingen we verder. En bij de bezienswaardigheden ging Robin gewoon in een rolstoel!
Toch leek het ons verstandig om dicht bij een ziekenhuis te blijven en uiteindelijk kozen we er dus voor om naar een echte camping te gaan. Met 3 mensen in 2 tenten en 3 mensen in het busje was de nacht een stuk comfortabeler. We maakten wraps en waren enorm blij met een echt avondmaal.

De dag erna gingen we weer naar het ziekenhuis omdat er verbetering zou moeten zijn maar die was er niet. Wel was het ditmaal een ander ziekenhuis en deze dokter zei iets heel anders. Terwijl Robin binnen bloedtesten en urineonderzoeken onderging zat de rest buiten in de zon of deed boodschappen. Na 3 uur wachten konden we eindelijk verder en trokken we nog wat rond. Maar Robin moest om 18.00 terugkomen dus het leek ons het beste om in de buurt te blijven. We deden enorm veel boodschappen, kangaroeburgers, kangaroeworstjes, kangaroe enzovoorts, en na een tweede bezoek aan de dokter gingen we terug naar dezelfde camping. Er was een gasplaat -hoera- dus konden we de burgers bakken zonder de Total Fire Ban te negeren.

De dag erna trokken we verder tot het uiterste puntje; verder mochten we wettelijk niet omdat daar serieuze bosbranden woedde. We maakten mooie wandelingen en bleven lang stil staan bij de uitkijkpunten. En uiteindelijk kwamen we in een plaatsje terecht waar wederom geen camping was. We reden naar de parkeerplaats van een atletiekclub en vonden een beschut plekje waar we de bus neerzetten. De atletiekclub bleek perfect voor een douche en toiletbezoek en McDonald's verzorgde het avondeten. We hadden een enorm leuke laatste avond met z'n allen waarbij we ontzettend valse liedjes zongen!

De volgende morgen moesten we weer vroeg op: we moesten erg ver rijden en de auto ook nog op tijd schoongemaakt hebben en inleveren. Nadat dit was gebeurd gingen we naar het vliegveld. Felix -onze chauffeur van de week- is namelijk geen echte backpacker maar een steward. Hij is een vriend van Robin in Duitsland en kon heel goedkoop naar Australie vliegen dus hij bleef maar 10 dagen en die waren nu om. De hele dag klungelden we een beetje op het vliegveld tot het tijd was voor Felix om te gaan. Daarna namen de overigen de trein en bus naar het centrum van Melbourne. Ik kon (gratis) bij mijn Amerikaanse vrienden verblijven, die nog steeds in Melbourne wonen!

Daarna brachten we een aantal leuke dagen in Melbourne door. Op dinsdag zijn Robin en ik naar de Australian Open geweest. Met korting een kaartje van 25 dollar waarmee je het hele sportgebied op mag, behalve de arena waar de grote wedstrijden zijn. Balen dus! Maar daar bedachten we iets heel gemeens op: elke keer als er iemand met een rolstoel de arena binnenging waren de mensen die de tickets checkten daar zo druk mee dat wij gemakkelijk langs ze konden glippen. Zo vonden we bij de 3 grote wedstrijden van die dag een plekje in de arena, gratis! Super om de groten zoals Djokovic, Ferrer en Yvanovic in het echt te zien.

Op woensdagavond namen de overgebleven 4 (1 bleef in Melbourne) de bus terug naar Sydney. Uitgeput van de lange busreis sliepen we door de donderdag. 's Avonds was het leuk om bij te praten met onze hostelvrienden en daarna was het heerlijk om weer in een echt bed te slapen. Bij de Amerikanen sliep ik namelijk op de bank! Maar op vrijdagavond vond ik het tijd om te gaan en nam ik de bus naar Coffs Harbour, waar ik nu zit.

Vanmorgen kwam ik om 4 uur aan terwijl ik tot 6 uur moest wachten op mijn transfer. Een weirdo liep steeds om me heen en nodigde me uit voor lunch maar ik heb het overleefd! En nu zit ik dus in een superchill hostel in Coffs Harbour. Morgen is het Australia Day en gaan iedereen pretty much aan de goon en BBQ. Dinsdagnacht neem ik de bus naar Bryon Bay waar ik mijn surfskills eindelijk weer kan showen!

Als de plannen veranderen dan horen jullie dat vanzelf weer :)

  • 25 Januari 2014 - 14:56

    José:

    Ha die Evelien,

    Er is niks zo veranderlijk als een mens zeggen ze wel eens, voor jou is dat zeker zo.
    Maar wel boeiend wat jij allemaal meemaakt, ik vind het heel knap dat je dit allemaal onderneemt.
    Wat kan een mc Donalds dan lekker zijn na een koude spaghetti.
    Nog veel plezier en ik blijf je volgen.

    groetjes van Hans en José

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Coffs Harbour

Evelien

Actief sinds 16 Aug. 2013
Verslag gelezen: 288
Totaal aantal bezoekers 9309

Voorgaande reizen:

09 Oktober 2013 - 11 April 2014

Australia

Landen bezocht: